عکس سکوت

روی لبانم درست فهمیده می شود

ببین که لبخندم ماسیده و 

سکوت معنی دارت به گَرد ابهام ام نرسیده

همیشه یک نفر دیر می رسد 

و یک نفر از زود رسیدن هاش معطل

ببین چقدر گذشت که دیگر سرم راه نرود میان دست قفل شده ی زیر چانه ام

چقدر اعصابم ناراحت نیست، که ذهن و فراموشی خانه زاد هم

ببین لب به فریاد باز می شود

و عکس من با موهای باز آشفته، با موهای صاف گیس کرده-

طفل معطلی زیر چکمه های وحشت آژان ها-

مُهر می خورد در خیابان ها

کلاه لبه دار بر لب، که آفتاب دهان می سوزاند

و قفلِ طفلکی با اتکای زبان

باز، که تا دیر نشده دهان

برود لا دست مأموران 

وحشت زده

معنی کند

سکوت را ...

ل.مهدوی (لیلا)- تیر 96