آیه ی بودن

از فراز همه حصارها قلعه وجودی ام همچنان پابرجاست و نامحرمان را توان دستیابی به آن نیست شاهدِ من قلبِ من است که چون آینه ای سعی در انعکاس حقیقت دارد...

آیه یک)

شاهد آخرین دیدار ما ابرها یند

شنیده بودم روز تولدم 

 باران به پیشواز آمده بود... 

آیه دو)

در ابتدای آیه ی بودن، بسمل شدم

تَرکی شدم روی دیوار

رنگ ها از من می گریختند

ومن به دنبال سیبی که ارزش رسیدن داشته باشد..

قول دادم به خودم، خودت را

که برمی گردی

و این بار که می آیی 

به وسوسه ی رسیدن ها

غبار گناه از سر و روی دیوار بشویم

و به اسم خدا

اولین آدمی باشی بر زمین 

تا در کنارت آرام  بگیرم...

لیلا مهدوی